اثر تمرینات قدرتی با و بدون انسداد عروق بر توان بیهوازی ورزشکاران و غیرورزشکاران

هدف کلی از انجام این پژوهش بررسی تفاوت اثر تمرینات قدرتی با و بدون انسداد عروق بر توانبیهوازی و توان انفجاری در ورزشکاران قدرتی نخبه و غیرورزشکاران بود . 20 تن از ورزشکاران22 سال) شهر کرمانشاه که دارای سابقه ی قهرمانی /30±1/ وزنهبردار و پاورلیفتینگ مرد(سن: 5622 سال)، هر کدام به دو گروه /55±2/ در سطح استان بودند و 20 تن از جوانان غیر ورزشکار( 29%201 ) و تمرین بدون انسداد عروق با شدت RM) 10 نفره تمرین با انسداد عروق و شدت کم%801 ) به صورت همگن تقسیم شدند. برنامۀ تمرینی شامل هشت هفته (هر هفته سه RM) بالاجلسه و هر جلسه 60 دقیقه) و در مجموع 24 جلسه بود. قبل و بعد از هشت هفته تمرین ، آزمونوینگیت 30 ثانیهای برای ارزیابی توان بیهوازی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمون کلموگروفوابسته برای t اسمیرنوف نشان دهنده طبیعی بودن دادههای بدست آمده بود. از آزمون های آماریمستقل برای بررسی تفاوت در بین دو گروه استفاده شد . نتایج t تفاوت درون گروهی و از آزموننشان داد که هر دو گروه تمرینی با انسداد عروق و بدون انسداد عروق در ورزشکاران قدرتیپیشرفت معناداری را در توان بی هوازی داشتند ولی تفاوت معناداری در پیشآزمون و پسآزمون بایکدیگر نداشتند. به همین ترتیب نتایج در افراد غیرورزشکار نشان داد که با اینکه هر دو گروهتمرین با انسداد عروق و بدون انسداد عروق نسبت به پیش آزمون خود پیشرفت معناداری را درتوان بی هوازی داشتند اما تفاوتی بین دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون وجود نداشت . بهطورکلی میتوان نتیجه گرفت که تمرینات قدرتی با شدت کم همراه با انسداد عروق آثار مشابه باتمرینات سنتی مقاومتی با شدت زیاد بر توان بی هوازی (اوج توان در آزمون وینگیت ) هم درورزشکاران قدرتی و هم در غیرورزشکاران دارد. بنابراین میتوان از تمرینات قدرتی با انسداد عروقو شدت کم به عنوان جایگزین تمرینات سنتی با شدت زیاد استفاده کرد.